ریختن خون جلوی پای مسافر

علی اصغر باقری

این روزها با ورود حجاج رسم قربانی کردن یا ریختن خون پیش پای عزیزانشان انجام می شود. به هر حال رسم و رسومات و یا مواردی که از سوی شارع مقدس به عنوان استحباب ذکر شده با در نظر گرفتن همه جوانب آن می تواند به جا و مفید به فایده باشد. اما انجام سنت حسنه یا عمل مستحبی که در کنار آن چند حرام دیگر اتفاق افتد تا چه اندازه می تواند صحیح باشد؟ اگر انجام یک مستحب مترتب بر تضییع حقوق دیگران و ارتکاب اعمال حرامی شود آیا آن عمل همچنان مستحب می ماند یا به عملی حرام تبدیل می گردد؟ خون چیزی است که نجس می باشد و ما حق نداریم خود و دیگران را به این نجاست آلوده نماییم. ذبح گوسفند یا شتر و گاو در کوچه های امروزی که آسفالت می باشد و بخصوص در زمان بارندگی و رها شدن خون و خون آبه در طول مسیر و برخورد عابرین با چنین نجاستی برای آنان دشواریهای فراوانی را بوجود می آورد و اگر متوجه نشوند و لباس و کفششان به نجاست آلوده شده و این نجاست به جاهای دیگر نیز سرایت نماید و عبادات آنان را با مشکل مواجه کند مسئولیتش بر عهده کیست؟

اینکه چند صد هزار تومان به قصاب بدهند تا شتر و گاوی را جلو پای مسافرشان ذبح کند و بعد گوشت آن را به مغازه ببرد و بفروشد و پس از آن این همه گرفتاری برای عابرین و محله ایجاد کند واقعاْ چه عقل سلیمی این را تجویز می کند؟ کجا شارع مقدس چنین عملی را مستحب بیان کرده و کدام مرجع تقلیدی آن را تجویز می نماید؟ چرا شهرداری به عنوان متولی شهر با چنین مواردی برخورد جدی نمی کند؟ متاسفانه هر روز که می گذرد این قبیل کارها بیشتر باب می شود. چرا به مسائل شرعی توجه لازم نمی شود و هر کسی آنچه که دلش می خواهد انجام می دهد؟